W NUMERZE

   między innymi:

• Wielki konkurs „Magazynu Wileńskiego”

Los wilnianina w XX wieku  Warunki na str. 2

SPOŁECZEŃSTWO

• Trzeźwe spojrzenie na państwo, władzę i własne wobec nich obowiązki - to też ważna lekcja. Historii i życia.

Tragiczna noc i dziesięć lat po niej  Str. 3 - 4

• Okiem obserwatora 

Publiczna TV: apolityczna, niekiczowata Str. 5

• Algirdas Brazauskas przyznał, że Litwa nie robi postępów gospodarczych przede wszystkim dlatego, że do polityki i rządzenia krajem przedzierają się nie ludzie mądrzy i kompetetni, lecz „nieudacznicy”, którzy nie potrafili się odnaleźć w swoim zawodzie czy w ogóle w życiu. 

Z czym w nowe tysiąclecie? Str 6 - 7

• Oświadczenie Ministerstwa Spraw  Zagranicznych ws dyskusji o broni jądrowej w Kaliningradzie  Str.7

SŁAWNI WILNIANIE

• - Pamiętam nianię, „groźną” pannę Gienię. Kiedy rodzice nie widzieli, prała nas porządnie. Gdy szło się do spowiedzi, trzeba było rodziców, dziadka, ciotki i wszystkich z otoczenia przeprosić i pocałować w rękę. Najtrudniej było z panną Gienią, która nie zawsze była dla nas łaskawa. W takich chwilach, niezbyt zgodnie z prawdą, przekonywaliśmy, że z nią już uregulowaliśmy „grzeszne zaległości”.

Rozmowy z Kardynałem Gulbinowiczem  Str. 8 - 13

 POLONICA

• Polska Misja Katolicka w Szwajcarii - 50 lat historii  Str. 13 - 15

• Rodzinny portret Szałkowskich  Str. 16 - 17

• Parapetówy w Domu Polskim  Str. 18 - 19

• Premiera Teatru Polskiego w Wilnie „Królewna i rozbójnicy” Str. 19

• Głos polski z Turkmenistanu  Str. 21

• Trochę o Wilniukach ze Szczecina i Łodzi Str. 20-21

• Harcerze pożegnali Wielki Jubileusz Str. 26

• Przegląd zespołów kolędniczych  Str. 27

KULTURA

• Marian Kościałkowski wrócił do Wilna  Mikser kulturalny  Str. 24 - 25

• Sprawa odbudowy Zamku Dolnego w Wilnie Str. 27

• „Opowieści Wileńskie” Nowa książka wilnianki z Gdańska Zofii Zdanowicz Str. 28 - 31

• Z poczty literackiej   Spacer w Wilnie w latach dwudziestych Str. 32 - 33

• Fascynacja wileńską architekturą Piotra Rudalewicza  Str. 42

* * *

• Gdy przyszła moja kolej na kartę repatriacyjną, urzędniczka szablonowo, jak każdego, zapytała mnie, dokąd mam zamiar jechać dalej? Do Wilna, oczywiście, dokądże bym jeszcze miał jechać? I tu... O, Boże! Okazuje się, że Wilno to już wcale nie jest Polska, tam Sowiecki Sojuz. Jak to-o?!... Szok. Powrotu do domu nie ma? Ta zabójcza wiadomość, uderzając jakby ognistym piorunem, wprost sparaliżowała mnie. Ani się ruszyć, ani słowa wymówić. Tyle radości, tyle nadziei, tyle oczekiwania i zniecierpliwienia... Wszystko nadaremnie! 

Ciąg dalszy opowieści wspomnieniowej   Wcześniej niż powrócić Str. 34 - 37

* * *

Kalendarz „Magazynu Wileńskiego” na I półrocze 2001 roku