Sto lat upłynęło od czasu, gdy to z inicjatywy inż. Józefa Świątkowskiego powstała Polska Macierz Szkolna. Pierwszym prezesem Rady Naczelnej Macierzy wówczas został Henryk Sienkiewicz.

Zwracam się do nauczycieli i wychowawców w Polsce o wsparcie mojej inicjatywy reaktywowania Polskiej Macierzy Szkolnej. Dziś potrzeba mądrego patriotycznego wniknięcia w polski system edukacyjny stała się już koniecznością.

W Zamku Królewskim w Warszawie w dniu 11 listopada 2005 r. rząd polski – w osobach premiera – Kazimierza Marcinkiewicza; min. kultury i dziedzictwa narodowego – Kazimierza M. Ujazdowskiego oraz min. edukacji i nauki – Michała Seweryńskiego – ogłosił uroczyście deklarację: PATRIOTYZM JUTRA. Podczas tej podniosłej uroczystości padły znaczące słowa wypowiedziane przez min. Kazimierza M. Ujazdowskiego, które cytuję:

Chcemy jasno wyrazić przekonanie, iż Rzeczpospolita wraca do odpowiedzialności za edukację historyczną i edukację patriotyczną w Polsce. (…) Mamy przekonanie, że jest to obszar działań, w których tradycja spotyka się z nowoczesnością. Odrzucamy pogląd tych, którzy skazują patriotyzm na status anachroniczny. Uważamy, że jest to cnota żywa, będąca podstawą niepodległej Rzeczpospolitej. Uważamy ponadto, że wyłącznie narody szanujące swoją tradycję mogą zbudować mocną, wspólnotę europejską.

(…) Deklaracja PATRIOTYZM JUTRA, ogłoszona jako pierwsza tuż po ustanowieniu rządu Kazimierza Marcinkiewicza, świadczy o tym, iż rząd świadomy jest, że w ostatnich latach dokonano spustoszenia nie tylko w gospodarce, ale również, a może przede wszystkim w szeroko pojmowanej kulturze humanistycznej. Odhumanizowanie życia narodowego i społecznego widoczne jest na każdym kroku. Całkowity upadek edukacji klasycznej, stopniowy zanik nauk humanistycznych musi prowadzić do obniżenia poziomu intelektualnego nauczycieli i młodzieży, a w konsekwencji do ogłupienia i upodlenia narodu.

Powołanie Polskiej Macierzy Szkolnej 28 kwietnia 1905 roku było odpowiedzią na rusyfikowanie i germanizowanie młodzieży polskiej. Pole do działania Macierzy otworzyło się także dzięki klęsce Rosjan w wojnie na Dalekim Wschodzie, osłabieniu Rosji. Dziś sytuacja mogłaby się wydawać podobna. Upadek ZSSR, odzyskanie przez Polskę niepodległości powinny spowodować wybuch patriotyzmu, powrót do najlepszych tradycji polskich metod edukacyjnych i wychowawczych. Niestety, stało się inaczej. Rządzący po 1989 r., będące w ich rękach media, zaaplikowali młodym ludziom najgorsze, co można było pozyskać z Zachodu: nieuctwo, płochość i bylejakość w ocenie otaczającej rzeczywistości, traktowanie życia wyłącznie jako pretekstu do zabawy, a pieniądza jako celu samego w sobie, jako wartości nadrzędnej, a w konsekwencji – brak cnót i powszechne zwulgaryzowanie obyczajów. Wtedy, w latach 1905-1918 Macierz Szkolna osiągnęła szczyt swojej aktywności, wychowała patriotów, którzy walczyli o niepodległość Ojczyzny w latach 1918, 1920, oraz 1939-1945. Dziś wśród młodych ludzi, szczególnie młodzieży studenckiej, patriotyzm na tle „europejskości” jawi się, jako anachronizm. Taką uprawiano propagandę, patriotyzm stał się symbolem ciemnogrodu, zaściankowości, stał się przysłowiowym „moherowym beretem”. Patriotów zepchnięto do grupy głupców i prowincjuszy, systematycznie tępiono i ośmieszano każdy przejaw patriotyzmu.

W tej sytuacji Deklaracja rządu jest inicjatywą znaczącą, otwierającą szeroko pole do pracy nauczycielom-patriotom, nauczycielom-zapaleńcom rozumiejącym doskonale historyczną wagę Deklaracji PATRIOTYZM JUTRA. Do nich kieruję mój list otwarty, do nich, nauczycieli rozumiejących, co znaczą słowa Jana Zamoyskiego: Takie będą Rzeczypospolite, jakie ich młodzieży chowanie…

Patriotyzm polski jest nierozerwalny z Kościołem katolickim, można powiedzieć, że wyrósł na wierze w Boga i umiłowaniu Ojczyzny. Historyczny dorobek naszej kultury, wartość tego dorobku wywoływała dumę w każdym myślącym, młodym Polaku. W czasach najnowszych, już od końca lat sześćdziesiątych osiągnięcia polskiej kultury były systematycznie postponowane. Matejko – „malował pocztówki”; Chełmoński – „oleodruki”; Grottger – „śmieszny patos”; Sienkiewicz – „to średniej klasy pisarz, sławiący zapijaczoną polską szlachtę”; poeci powstaniowi (Trzebiński, Gajcy) – to „faszyści” i tak dalej, i tak dalej… Mijały lata, leciały opinie, obijały się po różnych piwnicach, knajpach, kulisach i okolicznościowych, koteryjnych balach. Dolatywały do rządowych kamaryli, które pogrążone we własnym nieuctwie i pilnowaniu stołków, nie mogły zauważyć ginącej polskiej kultury.

 Do opracowania Statutu i Przesłania Ideowego Stowarzyszenia Polskiej Macierzy Szkolnej należy powołać ludzi kompetentnych, patriotów, którym zależy na przywróceniu edukacji polskiej, jej historycznej świetności.

Dzieła takich gigantów humanizmu, jak Mickiewicz, Słowacki, Wyspiański, Sienkiewicz, Matejko, Chełmoński, Grottger, Szopen i Moniuszko były „doboszami”, w takt „werbli literatury polskiej” naród dotarł do niepodległości. Autorka niniejszego listu otwartego deklaruje swój czynny udział w budowie Statutu i Przesłania.

Zwracam się (…) z apelem do nauczycieli i wychowawców w całej Polsce o zainteresowanie się i czynne włączenie w odbudowanie Stowarzyszenia Polska Macierz Szkolna.

Pora przerwać faworyzowanie ideologicznych mniemań i urojeń, że da się wychować dzieci bez Boga, zasad moralnych, propagując bezstresowe podejście do życia w miejsce rzetelnej pracy nad sobą. Polska ze względu na swoją tradycję edukacyjną sięgającą do czasów Staszica i Konarskiego ma szansę na wyrwanie się z tego błędnego koła, może stać się przykładem dla innych krajów Europy. Musimy tylko pomocną dłoń wyciągnąć do najmłodszych. Niech Bóg sprzyja Polskiej Macierzy Szkolnej.

Od redaKcji. Powyższy apel drukujemy w skrócie. Osoby zainteresowane tym tematem i pragnące poznać proponowane dla nowej Macierzy Szkolnej cele programowe mogą zwracać się do Autorki apelu: