W Domu Kultury w Nowej Wilejce uczczono pamięć Jana Pawła II w sposób nietypowy – wystawieniem spektaklu teatralnego pt.: „Przed sklepem jubilera”, autorstwa samego Papieża. Karol Wojtyła napisał go w wieku 40 lat, będąc jeszcze biskupem. Dramaty Karola Wojtyły stanowią szczególne zjawisko w kulturze polskiej. Są traktatami filozoficznymi sięgającymi do najgłębszych i najbardziej subtelnych stron człowieczeństwa. „Przed sklepem jubilera” jest, jak w podtytule nazwał sam autor „medytacją o sakramencie małżeństwa, przechodzącą chwilami w dramat”. Opowiada o szczęściu, goryczy i rozpadzie, o zawiłościach ludzkiego losu. Na zakończenie spektaklu aktorzy zwrócili się do Papieża ze słowami osobliwej modlitwy: „Janie Pawle II, przyjmij nasz trud wchłaniania Twego Słowa z nadzieją, że wyda Ono obfity owoc w naszych sercach i całym życiu”. Reżyserem przedstawienia jest siostra Anna Mroczek – metodyk i katechetka, ponad dziesięć lat pracująca w Szkole Średniej im. J. I. Kraszewskiego w Nowej Wilejce. Trzeba zaznaczyć, że aktorzy – uczniowie i absolwenci szkoły zaprezentowali, jak na amatorów, naprawdę wysoki poziom i miło byłoby zobaczyć ich na scenie jeszcze niejeden raz. Zanim jednak widzowie mogli obejrzeć spektakl, w Domu Kultury w Nowej Wilejce odbył się mini koncert, zatytułowany „Ocalić od zapomnienia”. Podczas koncertu wystąpił zespół „Nazaret”, w którym śpiewa znana już polskiej publiczności, obdarzona cudownym głosem – Gabriela Vasiliauskaite. Uczniowie zabrali widzów w filmową podróż w czasie – na telebimie mogliśmy oglądać, jak przed dziewięciu laty, Jan Paweł II pozdrowił i pobłogosławił nowowilejską szkołę, w czasie pobytu jej uczniów w Watykanie. Na pamiątkę tego spotkania przedstawiciele szkoły wręczyli wtedy Papieżowi wileńską palmę z życzeniami, by Bóg zawsze zwyciężał w Jego życiu. Po wyświetleniu filmu, uczniowie wnieśli piękną wileńską palmę i ustawili ją przy portrecie ukochanego Papieża – w ten sposób, symbolicznie wręczyli palmę Janowi Pawłowi II po raz drugi, tym razem z prośbą o modlitwę, by Bóg zwyciężał również w ich życiu. Na zakończenie koncertu, ze sceny padły słowa, skierowane do Papieża, które w pełni oddały sens tej uroczystości: „Z Nieba uśmiechnij się do nas i uciesz się, bo istotnie, jak pisałeś w Tryptyku, nie cały umarłeś! Twoja poezja, Twoje dramaty i ulubione pieśni żyją w naszych ustach i w naszych sercach”.