Mroźne przedpołudnie 11 listopada – Dnia Niepodległości Polski, naszej Macierzy. Przy cmentarzu na Rossie zgromadzona wesoła brać harcerska. Cieszą się druhowie i druhny z pierwszego prawdziwego śniegu, ale najbardziej są poruszeni świadomością o doniosłości mającej miejsce imprezy. Przecież to w Związku Harcerstwa Polskiego na Litwie zrodził się pomysł godnych obchodów 95-lecia Harcerstwa Polskiego na Litwie i 100-lecia skautingu. By, naśladując przedwojennych harcerzy i harcerki Ziemi Wileńskiej, złożyć w postaci ryngrafu wotum wdzięczności Matce Boskiej Ostrobramskiej, polecając się Jej opiece.

Taka impreza nie mogła się odbyć w byle dniu powszednim, obrano więc datę – 11 Listopada – dzień, który jest ogromnej wagi każdemu rodakowi-patriocie. Uroczystość rozpoczęła się odświętnym apelem przed grobem Serca Marszałka Józefa Piłsudskiego. Po zameldowaniu się przed oczyma wielu rodaków nastąpił moment odzyskania sztandaru Związku Harcerstwa Polskiego na Litwie. Zaraz potem na grobie Matki i Serca Syna przedstawiciele Ambasady i Konsulatu RP w Wilnie, organizacji i placówek polskich na Litwie złożyli wieńce. Wygłoszono patriotyczne przemówienia, które napełniły serca dumą, że właśnie jesteśmy Polakami. Radością napawał fakt, iż w tym właśnie dniu, przy grobie Matki i Serca Syna – miejscu znanym dla każdego Polaka – tak licznie zgromadziła się młodzież harcerska ze Związku Harcerstwa Polskiego na Litwie i Wileńskiego Hufca Maryi, uczestnicząca już po raz kolejny w tradycyjnej Sztafecie Niepodległości.

Z cmentarzu na Rossie szybko pomaszerowaliśmy przed Kaplicę Ostrobramską, gdzie odbyła się dalsza część uroczystości. Harcerze przeżywali Mszę św. z licznie zgromadzonymi wiernymi. I nareszcie nastąpiła najważniejsza chwila – po wydanym rozkazie harcerze oraz harcerki z zapartym tchem śledzili, jak jest wnoszone i składane wotum. Wszyscy byli wzruszeni, że poleciliśmy się opiece zawsze czuwającej nad nami Pani Ostrobramskiej.

„Mam szczerą wolę całym życiem pełnić służbę Bogu i Ojczyźnie, nieść chętną pomoc bliźnim i być posłusznym Prawu Harcerskiemu...” – te słowa Przyrzeczenia Harcerskiego marzy wypowiedzieć każdy, kto należy do harcerskich szeregów. Często jednak nieświadomie zapominamy o tym, że kieruje Ono nami w życiu. W roku 100-lecia skautingu skauci całego świata odnawiają składane niegdyś Przyrzeczenie. My również podczas Mszy św. mogliśmy ze wzruszeniem ponownie powtarzać te słowa i przeżywać na nowo wzruszenie, które ogarnia za każdym razem je wypowiadających.

Tak piękną imprezę wieńczył krąg braterstwa i z całego serca przekazywana iskra przyjaźni. Uroczystość skłoniła do refleksji wiele osób. Jestem pewna, iż tak piękne obchody Dnia Niepodległości Polski połączone z obchodami 95-lecia Harcerstwa Polskiego na Litwie i 100-lecia skautingu zapadną wszystkim w pamięci.

Składam wyrazy wdzięczności przybyłym na naszą szczególną uroczystość gościom – przedstawicielom Ambasady i Konsulatu RP w Wilnie, przedstawicielom Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej i Związku Harcerstwa Polskiego, prezesowi Fundacji „Pomoc Polakom na Wschodzie” hm. Wiesławowi Turzańskiemu, harcerzom z Gdańska oraz dh. Irenie Gładkiej i dh. Alinie Obolewicz. Dziękuję wszystkim obecnym oraz tym, kto przyczynił się do zorganizowania i realizacji uroczystości, a w szczególności – koordynatorowi imprezy ks. Markowi Gładkiemu. Słowa najszczerszej podzięki kieruję ponadto do pana Andrzeja Bilonowicza i pana Pawła Bugaja z Pracowni Rękodzieła Artystycznego za wykonanie ryngrafu dla Tej, co w Ostrej świeci Bramie.