O zagrożeniach oświaty polskiej na Litwie

XII Konferencja „Polskie dziecko – w polskiej szkole” stwierdza, że szkoła polska cieszy się ogromnym poparciem i autorytetem wśród społeczności polskiej Wileńszczyzny.

Konferencja jednocześnie zaznacza, że polityka prowadzona przez władze oświatowe republiki jest skierowana nie na tworzenie lepszych warunków, sprzyjających rozwojowi szkoły polskiej na Litwie, lecz często prowadzi do uszczuplenia praw i tworzenia dodatkowych trudności na drodze jej zachowania i pomyślnego rozwoju, a nawet ku jej zanikaniu.

Społeczeństwo polskie Wileńszczyzny głęboko bulwersują kroki Ministerstwa Oświaty i Nauki Litwy zmierzające ku podjęciu upolitycznionej i bezpodstawnej decyzji ujednolicenia egzaminu z języka litewskiego na maturze dla szkół polskich i litewskich, jak też poprzednia odgórna likwidacja egzaminu maturalnego z języka polskiego. Od lat odczuwana jest niechęć w rozwiązywaniu problemu cen podręczników dla szkół polskich, a także asymetria w finansowaniu szkół z polskim i litewskim językiem nauczania, częste są przypadki nieuzasadnionej reorganizacji sieci szkół poprzez ustalenie w 2004 roku wyższej wymaganej liczby uczniów przy kompletowaniu klas 9-10-11-12.

Konferencja stanowczo protestuje przeciwko rozpętanej tuż po wygranych przez AWPL, ZPL, „Macierz Szkolną” wyborach samorządowych antypolskiej nagonki w mediach, niestety, również z udziałem władz państwowych, a skierowanej m. in. przeciwko systemowi oświaty polskiej na Litwie.

XII Konferencja „Polskie dziecko – w polskiej szkole” postuluje i żąda:

1. Zaprzestania tworzenia sztucznych przeszkód oraz prób ograniczenia funkcjonowania szkół polskich na Litwie.

2. Rezygnacji z ujednolicenia egzaminu z języka litewskiego na maturze dla szkół polskich i litewskich z powodu różnicy programów nauczania, liczby godzin lekcyjnych, niedostosowania podręczników oraz obiektywnej różnicy możliwości opanowania przez ucznia języka obcego i ojczystego.

3. Przejścia do konkretnych działań w kierunku zapewnienia jednakowych warunków finansowania dla szkół mniejszości narodowych poprzez:

– pokrycie różnicy wydatków na podręczniki z budżetu państwa, poczynając od września 2007 roku;

– poczynając od 1 września 2007 roku zwiększenia dodatku finansowania koszyka ucznia dla szkół wiejskich do 50 proc. i miejskich – do 30 proc., na przykładzie sąsiedniej Polski, mającej podobny wskaźnik PKB (Produkt Krajowy Brutto) na jednego mieszkańca.

4. Ustalenia minimalnej liczby dzieci w szkołach wiejskich przy kompletowaniu klas 9-10 do 5 uczniów, zaś w klasach 11-12 do 10 uczniów.

5. Przywrócenia egzaminu z języka polskiego ojczystego na listę egzaminów obowiązkowych na maturze.

6. Wniesienia gruntownych poprawek do przyjętej obecnie Strategii rozwoju oświaty mniejszości polskiej na Litwie i wypracowania planu jej realizacji, zapewniającego stabilność i rozwój szkolnictwa polskiego na Litwie zgodnie z postulatami polskiej mniejszości.

Konferencja deklaruje, że nadal będziemy bronić interesów społeczności polskiej w tworzeniu godnych warunków do kształcenia i wychowania dzieci i młodzieży w języku ojczystym na wszystkich szczeblach, od przedszkola do szkoły wyższej, na miarę rozwiązań europejskich w dobie XXI wieku.

Wilno, 15 czerwca 2007 r.

Wstecz