Stało się już tradycją, że mieszkańcy Wileńszczyzny dwa razy do roku goszczą w Mejszagole: w marcu – na św. Józefa i w czerwcu – na św. Antoniego. Te dwa wspomnienia wielkich świętych w Kościele są bowiem ściśle związane z życiem ks. prałata Józefa Obrembskiego: 19 marca obchodzi swoje urodziny, natomiast w wigilię uroczystości świętego Antoniego – rocznicę święceń kapłańskich, które otrzymał z rąk ks. arcybiskupa Romualda Jałbrzykowskiego 12 czerwca 1932 roku w uniwersyteckim kościele pw. św. św. Janów. Patronat tych jednych z najbardziej czczonych w Kościele katolickim świętych pozostaje nie bez znaczenia nad ważnymi wydarzeniami życia księdza prałata. Chrześcijaństwo obdarzyło św. Józefa takimi tytułami jak: „Mąż sprawiedliwy, opiekun Kościoła, patriarcha”. Podobne określenia wierni przypisali ks. Józefowi Obrembskiemu, którego nazywają patriarchą kapłanów Wileńszczyzny. Z kolei święty Antoni, znany jako wielki kaznodzieja, patronuje kapłańskiej drodze prałata, który poprzez głoszenie Słowa Bożego jest uważany za „niekwestionowany autorytet moralny naszych czasów”.

W dniu 8 czerwca do Mejszagoły przybyli mieszkańcy różnych miejscowości Wileńszczyzny, by uczestniczyć w uroczystościach 76-lecia kapłaństwa ks. prałata Józefa Obrembskiego. W parafialnym kościele podczas Mszy św. dziękowano Chrystusowi za wielkie świadectwo życia dostojnego Jubilata oraz wypraszano potrzebne mu łaski. Eucharystii przewodniczyli ks. abp Edward Ozorowski z Białegostoku oraz nuncjusz apostolski na kraje bałtyckie ks. abp Peter Stephan Zurbriggen w asyście miejscowego proboszcza ks. Józefa Aszkiełowicza oraz kapłanów z Polski i Białorusi. Równolegle Mszę św. w swoim „pałacyku” sprawował ks. prałat razem z proboszczem parafii duksztańskiej ks. Henrykiem Naumowiczem, łącząc się w modlitwie z wiernymi.

W przygotowanie uroczystej oprawy liturgii Eucharystii włączyła się mejszagolska społeczność, przygotowując czytania, modlitwę wiernych, dary na ofiarowanie. O piękno Mszy św. zadbał chór parafialny, natomiast u ks. prałata śpiewali chórzyści z Dukszt. Do modlących się zwrócił się też ks. Jubilat. Rozpoczął pozdrowieniem Trójcy Świętej w języku polskim i litewskim.

Posługa kapłańska ks. Józefa skupiła się na dwóch parafiach – Turgiele i Mejszagoła, tym niemniej nie sposób zliczyć, jak wielu chrześcijanom wskazywał drogę do Boga, pouczając o prawdach Wiary ludzi różnych narodowości. W Chrystusie jednoczył Polaków, Litwinów, Rosjan, uświadamiając wiernych, że w Bogu nie może być podziałów i nieżyczliwości na tle narodowościowym. W słowie powitalnym wyraził nadzieję, że „ta nasza modlitwa wyjedna zgodę i pokój dla Litwy i Polski. „Czekam, że to modlitwa religijna zjednoczy nas wszystkich” – powiedział ksiądz prałat.

Wiele ciepłych słów tego dnia można było usłyszeć pod adresem Jubilata od księży celebrujących Najświętszą Ofiarę. Ks. Roman Kotlimowski, rektor grodzieńskiego seminarium, głosząc Słowo Boże, podkreślił, że „spotykamy się w tym miejscu, by uczyć się od tego kapłana wiary w Boga”. Za heroiczny przykład kapłańskiej posługi, niestrudzone zasiewanie ziarna Ewangelii w sercach wiernych, kształtowanie pokoleń w wierze chrześcijańskiej dziękowano księdzu prałatowi podczas uroczystości, prosząc o modlitwę za rodziny Wileńszczyzny, by przekazywały one cenne dziedzictwo wiary i kultury następnym pokoleniom.

Mszy św. towarzyszyły też uroczyste powinszowania od przybyłych gości, w których gronie znalazły się władze samorządowe Wilna, rejonu wileńskiego, rodacy z Macierzy, a także pracownicy placówek dyplomatycznych RP w Wilnie. Odczytane zostały listy gratulacyjne od prezydenta i premiera RP, od ks. kardynała Józefa Glempa, prymasa Polski, Aleksandra Kaszkiewicza, biskupa grodzieńskiego, ks. kardynała Henryka Gulbinowicza, biskupa z Wrocławia, ks. bp. Antoniego Dziemianki z diecezji mińsko-mohylewskiej oraz od innych.

Po zakończonej uroczystości w kościele parafialnym na jej uczestników czekała impreza na placu przykościelnym. Smaczny bigos, kwas – posiłek dla ciała, po czym każdy bawił się na koncercie przygotowanym z okazji 76-lecia kapłaństwa ks. prałata. Na scenie zaprezentowały się: zespoły „Zgoda”, „Mejszagolanki”, „Znad Mereczanki”, zespół wokalny z Macierzy, z Wysokiego Mazowieckiego, młodzież mejszagolskich szkół – im. ks. Józefa Obrembskiego i im. WKL Olgierda, „Czerwone Maki”, „Wesołe babki”, „Znad Musy”. Na scenie, ku ogólnej radości publiczności, przeplatały się wiązanki polskich piosenek, skoczne tańce, barwne stroje.

Natomiast przed oknem księdza prałata ustawiali się wierni, by złożyć mu życzenia. Ksiądz Józef cieszył się z odwiedzin, do każdego zwracał się z miłym słowem, przypominał wspólnych znajomych. Dzieciom, które przybyły wraz z parafialnym chórem, nakazał, by w przyszłości przejęły od rodziców tradycję śpiewania ku chwale Bożej.

Każda rocznica święceń kapłańskich księdza prałata jest pochyleniem się przed misterium kapłaństwa, podziękowaniem Chrystusowi za dar jego osoby. Na pewno napawa nas dumą fakt, że mamy takiego Kapłana i towarzyszymy tak pięknym wydarzeniom, związanym z jego życiem. Tym niemniej my – świadkowie tych wielkich chwil – jesteśmy zobowiązani, by odkryć w tym wszystkim zamiar Boży, zrozumieć, w jakim celu ten dar dla każdego z nas osobno i dla całej Wileńszczyzny jest dany.

Fot. Jerzy Karpowicz