Wileńskie Towarzystwo Dobroczynności – 15 lat

Julia Baniukiewicz – prezes Wileńskiego Towarzystwa Dobroczynności zaproszenie na 15-lecie jego działalności opatrzyła słowami Matki Teresy z Kalkuty: „Ludzie są nierozsądni, nielogiczni, samolubni, kochaj ich mimo wszystko. Jeśli czynisz dobro, ludzie oskarżają cię o ukryte egoistyczne pobudki, czyń dobro mimo wszystko. Ludzie naprawdę potrzebują pomocy, ale będą cię atakować, jeśli im pomożesz, pomagaj im mimo wszystko”.

15 lat WTD niesie pomoc potrzebującym. Mimo wszystko. Rocznicę uświetnił występ w Domu Kultury Polskiej gdańskiej orkiestry „Vita Activa” z Polskiego Stowarzyszenia na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym. Następnie w kościele św. Rafała odbyła się Msza św. w intencji Wileńskiego Towarzystwa Dobroczynności, wszystkich darczyńców, wolontariuszy i ludzi potrzebujących pomocy. Ksiądz Tadeusz Jasiński w homilii pytał: „Czy jesteśmy skłonni, czy zastanawiamy się, czy umiemy wspomagać innych ludzi? Jeśli nie możemy wspierać materialnie, wspierajmy ich duchowo”.

Założeniom tym wierne jest od 15 lat WTD, powołane do życia i przez wiele lat kierowane przez pedagoga, a obecnie dyrektora Niemieskiej Szkoły Średniej im. św. R. Kalinowskiego Zbigniewa Maciejewskiego.

Św. Krzysztofy – wręczone

Dziesięć statuetek, przedstawiających św. Krzysztofa – patrona Wilna, zostało wręczonych najbardziej zasłużonym wilnianom. Uroczystość tradycyjnie odbyła się w Ratuszu.

Podajemy w porządku alfabetycznym nazwiska wyróżnionych: Vladas Algirdas Bumelis, naukowiec, kierujący przedsiębiorstwem „Sicor Biotech” realizującym różne projekty biotechnologiczne (produkcja szczepionek i hormonów); Antanas Rimvydas Čaplinskas, badacz historii Wilna, autor sześciu książek na ten temat. Teraz pisze kolejną – o dniu codziennym starego Wilna: jak się ludzie ubierali, co jedli, jakie sprzęty kupowali; Vytautas Edmundas Čekanauskas, architekt – za dorobek całego życia, a ten prezentuje się doprawdy imponująco: wśród wielu obiektów przezeń zaprojektowanych są: Centrum Sztuki Współczesnej, pałac rządu, kościół św. Jana Bosko, seminarium duchowne (wraz z rzeźbiarzem Gediminasem Jokubonisem jest współautorem pomnika Adama Mickiewicza); Ričardas Doveika, ksiądz, do niedawna – wieloletni duszpasterz katedry wileńskiej; Juze Drobniene, pedagog, ponad 10 lat – dyrektorka „Wileńskiej Młodzieżowej Szkoły „Gija”, gdzie uczą się tzw. dzieci trudne, nie potrafiące znaleźć swego miejsca w innych placówkach oświatowych; Algimantas Jucevičius – podróżnik, zwolennik aktywnego wypoczynku, który swą pasją zainteresował setki wilnian, zwiedzających w dniach wolnych miasto i okolice. Jest prezydentem Litewskiego Towarzystwa Podróżników i przewodniczącym Wileńskiego Klubu Podróżników; Aleksandras Laucevičius – lekarz, dyrektor generalny klinik szpitala w Santaryszkach, pełni tę funkcję drugą kadencję i ma wiele planów na ulepszenie pracy tej jednej z największych instytucji medycznych Litwy; Onute Narbutaite, kompozytorka, wiele swych utworów muzycznych poświęciła rodzinnemu miastu. Ciekawostką jest, iż podczas ubiegłorocznego Dnia Wszystkich Świętych pierwsza część jej utworu „Kamień, kwiaty, imiona i gwiazdozbiory” wykonana została na odnawianym głównie przez Radę Ochrony Pamięci, Walk i Męczeństwa w Warszawie – Cmentarzu Bernardyńskim w Wilnie; Vaidas Ramoška, artysta plastyk, autor m. in. rzeźb wileńskich aniołów, zdobiących ulice (tak się podobały, że część skradziono), ale kilka zostało. Dziesięć zabawnych aniołków powędrowało natomiast do różnych stolic europejskich, w tym – do Warszawy, a napisy obok rzeźb informują, że Wilno jest w tym roku europejską stolicą kultury; Petronele Valatkevičiene, dyrektorka domu dzieci z niedorozwojem. W tej chwili w instytucji tej przebywa blisko 100 maluchów porzuconych przez matki tuż po urodzeniu w szpitalach. Rehabilitacja i odpowiednia opieka sprawiają, że dzieci częstokroć wracają do rodzinnych domów lub znajdują rodziny zastępcze.