„Wszystko napełnione zostało aniołami Bożymi i nie ma niczego, co nie byłoby zamieszkane przez wielką liczbę Bożych sług”.

Można powiedzieć, że ostatnio anioły są w modzie: anielskie gadżety, talizmany, figurki… Kościół w swym kalendarzu dla wspomnienia Aniołów Stróżów wyznaczył dzień 2 października. Co może wiedzieć „zwykły zjadacz chleba” na temat intrygującej egzystencji Aniołów?

To mówi Bóg na kartach Pisma Świętego: „Oto ja posyłam Anioła przed tobą, aby cię strzegł w czasie twej drogi i doprowadził cię do miejsca, które ci wyznaczyłem. Szanuj go i bądź uważny na jego słowa. Nie sprzeciwiaj mu się w niczym, gdyż nie przebaczy waszych przewinień, bo imię Moje jest w nim” (Wj 23, 20-22). Już z tego krótkiego tekstu wynika, że Anioł – to nie pobożne wyobrażenie, ani postać z bajek dla dzieci, ale stworzenie Boga! W odróżnieniu od ludzi jest duchem czystym, obdarzonym wyższymi siłami duchowymi i zdolnościami oraz większą władzą, gdyż Bóg nakazał człowiekowi słuchać Anioła.

Cała anielska natura jest nieśmiertelna; nie podlega wzrostowi ani przemijaniu. Od czasów papieża Grzegorza Wielkiego (VI w.) Kościół uznaje naukę o anielskiej hierarchii, stanowionej przez 9 chórów. Wokół tronu Najwyższego oddają uwielbienie: Serafini – Aniołowie Miłości, Cherubini – Aniołowie Mądrości i Trony. Przydzielone całemu stworzeniu: Władzy – pośredniczą w rozdawaniu darów Bożych, Potęgi – niosą prawo Boże i całej przyrody, Księstwa – zarządzają stworzeniem. Dziełu zbawienia na Ziemi służą trzy chóry: Mocy – pomaga człowiekowi w zdobywaniu boskich cnót, Archaniołów – potężnych sług i Aniołów. Z chóru Archaniołów znamy z kart Pisma Świętego: Michała, który bronił chwały Boga wobec zbuntowanego Anioła – Lucyfera (Ap 12,7-9); Gabriela, który zwiastował Moc Boga na Ziemi (Łk 1,11.26); Rafała, który jest patronem podróżnych i chorych (Tb 12,15). Kościół Ich wspomina 29 września.

Urząd Anioła Stróża jest tak zaszczytny, że dobry Bóg pozwala wszystkim aniołom raz jeden go piastować. Służba Anioła Stróża stanowi bowiem naśladowanie Chrystusa. Anioł Stróż kocha swego Podopiecznego, potrafi się dostosować do jego wieku, stanu i usposobienia, nigdy go nie opuszcza, wskazuje zawsze na Boga i Jego naukę, nie zabiega o własną chwałę; jego służba jest dyskretna. Można korzystać z jego natchnień, słuchając wewnętrznego głosu w naszym sercu.

Niektórzy ludzie, najczęściej święci, są dopuszczani do specjalnych relacji z Aniołami. Absolutnie wyjątkowy w tym dziele jest XX-wieczny Święty Ojciec Pio. Opasłe tomy wspomnień świadczą o tym, że widział Ich, słyszał i rozmawiał z Nimi. „Mężczyzna powiedział Ojcu Pio: „Nie mogę tu często przyjeżdżać i widzieć Cię. Moja pensja nie pozwala mi na takie drogie podróże”. Ojciec Pio odrzekł: „Kto powiedział, abyś tutaj przyjeżdżał? Masz swojego Anioła Stróża, nieprawdaż? Powiedz mu, czego pragniesz i przyślij go do mnie, a otrzymasz odpowiedź”.

Jednak nie tylko wielcy święci są przekonani o pomocnej interwencji swego Anioła. Coraz częściej słyszy się świadectwa o dobroczynności Aniołów w podróżach, egzaminach, relacjach z ludźmi, w zwykłej codzienności. Osobiście zachęcam do częstego kontaktu ze swoim Aniołem Stróżem. Choć nie pochwalę się bardzo wyszukanym przykładem anielskiej pomocy, to na co dzień odczuwam ją bardzo często i nie zamieniłabym ciągłej Jego opieki na rzadki spektakularny gest.

„Święty Aniele Stróżu, który zostałeś mi dany przez Boga na towarzysza całego mego życia, ratuj mnie dla wieczności i pełnij Twój obowiązek wobec mnie, który wyznaczyła Ci miłość Boża: otrząśnij mnie z mojej obojętności, wspieraj mnie w mojej słabości, zastaw mi każdą niewłaściwą drogę, otwórz mi oczy na Boga i na krzyż, ale zamknij mi uszy na pokusy złego ducha. Czuwaj nade mną w czasie snu i spraw, abym kiedyś stał się twoją radością i twoją nagrodą w Niebie. Amen”.

S. Anna Mroczek