Odszedł do Pana ks. płk Antoni Szyrwiński. Kapłan, który oddał Kościołowi 57 lat czynnej służby. Patriota, legitymujący się licznymi zasługami wobec Ojczyzny.

Urodzony w 1919 roku na Wileńszczyźnie, uczuciowo był związany z parafią mejszagolską, do której należała rodzinna wieś ks. płk. Szyrwińskiego - Koźliszki. Uczęszczał do szkoły w Mejszagole i tam należał do stowarzyszeń religijnych, czynnych przy miejscowym kościele. Działał również w harcerstwie, w Stowarzyszeniu Młodzieży Polskiej, w Strzelcu. Szkołę średnią ukończył w Wilnie. Był jednym z najmłodszych prelegentów Polskiego Radia oraz korespondentem wielu czasopism.

Kiedy wybuchła wojna, zgodnie z rozkazem i sumieniem, walczył jako żołnierz w obronie wrześniowej, a po klęsce i wyleczeniu się z ran, przystąpił do organizowania Szarych Szeregów „Niemen”. Harcmistrz kpt. Antoni Szyrwiński - „Stal”, jako komendant oddziałów harcerskich „Niemen”, brał czynny udział w akcji „Burza” i w walkach o wyzwolenie Wilna, aż do chwili wkroczenia wojsk sowieckich.

Ukończył Wydział Teologii i Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. W 1950 roku otrzymał święcenia kapłańskie z rąk ks. kardynała Stefana Wyszyńskiego – Prymasa Polski. Bez mała sześć dziesięcioleci przepracował jako prefekt szkół, notariusz Sądu Biskupiego, proboszcz kilku parafii w Archidiecezji Warszawskiej.

Po zamieszkaniu w Warszawie, już jako kapłan, zaprzyjaźnił się z ks. prałatem Józefem Obrembskim i utrzymywał kontakty z parafią mejszagolską.

W trudnych czasach dla Kościoła, jako wikariusz parafii Raszyn, w 1955 roku odważył się napisać memoriał do ówczesnych władz państwowych w obronie uwięzionego w Komańczy Prymasa Polski. Prymas w podzięce przysłał mu przez siostrę zakonną długi list.

W 2001 roku ks. Antoni Szyrwiński mianowany został przez Ministerstwo Obrony Narodowej pułkownikiem Wojska Polskiego.

Odznaczony: Krzyżem Virtuti Militari, Krzyżem Armii Krajowej, Medalem Wojska (pięciokrotnie), Złotym Krzyżem Zasługi, Złotym Krzyżem Kapelana Wojska Polskiego, Krzyżem Kawalerskim, Oficerskim i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Partyzanckim i innymi. W 1993 roku Prezydium Rady Fundacji i Rada Naukowa Fundacji „Straż Mogił Polskich Bohaterów” odznaczyła księdza Szyrwińskiego Srebrnym Medalem Zasługi za ratowanie zabytków kultury materialnej na Kresach wschodnich, dokumentowanie i upowszechnianie martyrologii narodu polskiego w wyniku agresji radzieckiej po 17 września 1939 r. oraz za pomoc udzieloną Polakom w byłym Związku Radzieckim.

Pozostawił po sobie zbudowane na potrzeby Archidiecezji Warszawskiej cztery sale katechetyczne, kaplicę w Białyninie koło Sochaczewa, kaplicę-pomnik Armii Krajowej w parafii Mikołajew oraz wiele innych inwestycji.

Po przejściu na emeryturę zamieszkał na terenie parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Warszawie jako kapłan Archidiecezji Warszawskiej. Mimo sędziwego wieku, był członkiem Zarządu Głównego Stowarzyszenia Kombatantów Polskich w Kraju i kapelanem środowiska, członkiem Zarządu Głównego Towarzystwa Przyjaciół Grodna i Wilna, członkiem Społecznego Zespołu Upamiętniania Tradycji Korpusu Ochrony Pogranicza, członkiem Komitetu Budowy Pomnika Armii Krajowej w Warszawie i wielu innych organizacji.

Ogarnął posługą kapłańską zamieszkałych w Warszawie wilnian. Każdego roku w Dniu Wszystkich Świętych na warszawskich Powązkach, przy Krzyżu Ponarskim, przewodniczył zgromadzeniom modlitewnym wilnian, w intencji pomordowanych w Ponarach Polaków.

Uroczystości pogrzebowe śp. ks. płk. Antoniego Szyrwińskiego odbyły się 2 października 2009 roku w Katedrze Polowej Wojska Polskiego w Warszawie. Przewodniczył im naczelny kapelan WP bp gen. dyw. Tadeusz Płoski. Zmarły został pochowany z honorami wojskowymi na cmentarzu w Mikołajewie koło Sochaczewa.

Cześć Jego Pamięci!